AKTUALNOŚCI
NASZE SUKCESY
PROFILAKTYKA
PROJEKTY EDUKACYJNE
ORGANIZACJE
KOŁA ZAINTERESOWAŃ
ARCHIWUM
DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA |
Wpisany przez B. Mazurek | |||
Dojrzałość szkolna
Dojrzałość szkolna to gotowość dziecka do podjęcia obowiązków i zadań, jakie stawia przed nim szkoła. Oznacza osiągniecie odpowiedniego stopnia rozwoju fizycznego, intelektualnego i emocjonalno – społecznego, który umożliwi mu udział w życiu szkoły oraz opanowaniu wiadomości, umiejętności, nawyków określonych programem nauczania.
Rozwój fizyczny:
1. Dziecko rozwija się prawidłowo, a poziom jego rozwoju fizycznego odpowiada normom sześciolatka – konieczne jest wykonanie obowiązkowego badania lekarskiego, zwanego bilansem sześciolatka.
Należy zwrócić szczególną uwagę na:
2. Motoryka duża.
3. Motoryka mała.
4. Stronność ciała - tak zwana lateralizacja. Określa, w jakim stopniu pewne obszary mózgu kierują określonymi czynnościami, procesami. Stronność ciała wychodzi od dziecka, to znaczy, że dziecko samo decyduje czy woli posługiwać się prawą, czy lewą ręką. Dziecko idąc do pierwszej klasy powinno:
Rozwój intelektualny:
O rozwoju intelektualnym decyduje przede wszystkim aktywność, ciekawość świata. Rozwój intelektualny jest odpowiedzialny za:
Mowa i myślenie (porozumiewanie się, tak zwane kompetencje językowe). Dojrzałe do szkoły dziecko powinno: - rozumieć bardziej złożone polecenia; - budować proste zdania na dany temat; - umieć wypowiedzieć się kilkoma zdaniami na dany temat, omówić treść obrazka, posługiwać się czasownikami, łącznikami wyrazowymi - przyimkami; - mówić wyraźnie. Mogą czasami pojawić się kłopoty z artykulacją złożonych głosek, ale pojedynczo wypowiada je prawidłowo; - słuchając czytelnej treści dostrzegać związki treściowe, przyczyny zdarzeń, zjawisk, przewiduje skutki określonych działań; - potrafi wyciągać wnioski, klasyfikować według jakiejś cechy (dwóch cech, nie tylko zewnętrznej). Pamięć słuchowa- dziecko wiernie odtwarza wiersz, piosenkę; - uważnie słucha tekstu czytanego, poleceń, wypowiedzi kolegów, zadań matematycznych z treścią; - odróżnia wysokość dźwięku lub umówiony dźwięk pośród innych; - ma dobrą integrację wzrokowo-słuchową (np. potrafi wyszukać obrazek do danej treści); - pamięta podstawowe wiadomości ze środowiska społeczno-przyrodniczego – np. dni tygodnia, adres, pory roku i co takiego się w nich dzieje, zna nazwy warzyw i owoców). Słuch fonematyczny- dziecko umie wyróżniać głoski w wyrazach; - dzieli wyrazy na sylaby; - tworzy wyrazy z sylab; - czyta cicho i głośno, rozumie tekst; - rozumie co to zdanie, wyraźnie je wypowiada, potrafi określić długość zdania za pomocą paska papieru. Percepcja wzrokowa- dziecko potrafi narysować rysunek bogaty w szczegóły; - rysując stosuje właściwe proporcje między elementami rysunku; - zauważa szczegóły na rysunku (np. gdzie widzisz...., czym się różnią....itd.); - lubi układać klocki; - chętnie ogląda bajki w telewizji, obrazki w książeczkach; - zapina prosto guziki; - zapamiętuje przedmioty w otoczeniu – zauważa różnicę w zmianie położenia przedmiotów; - zapamiętuje kształt liter, co świadczy też o dobrej integracji wzrokowo-słuchowej.
Rozwój pojęć – w tym pojęć matematycznych- dziecko zna pojęcia: wyższy-niższy, mniej-więcej, krótki-długi; - porównuje przedmioty ze względu na wielkość; - segreguje przedmioty ze względu na kształt, wielkość, kolor; - zna kolory; - liczy w zakresie dziesięciu (dodaje, odejmuje w pamięci lub na klockach, posługuje się liczebnikami porządkowymi); - porządkuje liczebniki na osi liczbowej; - zna figury geometryczne; - zna pojęcie zbioru, potrafi wyodrębnić zbiór, porównuje zbiory (tyle samo, mniej, więcej), rozumie że liczebność zbiorów jest taka sama bez względu na kolejność liczenia; - klasyfikuje pojęcia według wskazanej cechy lub dwóch cech – np. wybierz zielone kwadraty.
Rozwój emocjonalno-społeczny
O dojrzałości emocjonalnej możemy mówić wówczas, gdy dziecko cechuje równowaga psychiczna - wtedy, gdy siła jego reakcji jest adekwatna do działającego bodźca. Dziecko niezrównoważone emocjonalnie wybucha złością, płaczem z mało ważnego powodu, często jest agresywne, drażliwe, lękliwe i napięte. Osiągnięcie dojrzałości emocjonalnej pozwala mu przeżywać pozytywne emocje oraz reagować w sposób adekwatny do sytuacji.
Dziecko dojrzałe emocjonalno-społecznie do szkoły, również:
- Jest w znacznym stopniu samodzielne i aktywne, potrafi wykonywać czynności samoobsługowe; - Jest ciekawe świata, umie obserwować przyrodę; - Potrafi odróżnić prawdę od fantazji; - Łatwo i chętnie nawiązuje kontakty z rówieśnikami i nauczycielami; - Posiada umiejętność współdziałania i współpracy w grupie, cieszy się - Potrafi podporządkować się niezbędnym normom i zasadom; - Jest obowiązkowe, wytrwałe i wrażliwe na opinię nauczyciela; - Jest odpowiedzialne za podjęte zadania, np. rolę dyżurnego; - Rozpoczętą pracę stara się doprowadzić do końca, pomimo zmęczenia.
Zdarza się, że siedmioletnie dzieci o bardzo wysokim poziomie rozwoju intelektualnego nie dają sobie rady z nauką. O tym, czy dziecko sprosta wymaganiom stawianym mu przez szkołę decyduje stopień osiągniętej przez niego dojrzałości szkolnej, czyli również tej społeczno-emocjonalnej, ponieważ pójście do szkoły wiąże się ze zmianą trybu życia. Dojrzałość szkolna jest efektem rozwoju, w którym znaczącą rolę odgrywają oddziaływania środowiskowe – rodziców, przedszkola. Im lepsza stymulacja, tym lepsze przygotowanie dziecka do szkoły, a co się z tym wiąże, lepsze funkcjonowanie w szkole.
Aby pomóc dziecku w osiągnięciu dojrzałości szkolnej powinieneś:
Jeżeli macie Państwo wątpliwości, czy Wasze dziecko osiągnęło dojrzałość szkolną lub chcielibyście szczegółowych wskazówek, jak pracować z Waszym dzieckiem, żeby jak najlepiej przygotować je do szkoły zapraszamy do pedagoga szkolnego!
|
GALERIA ZDJĘĆ
WARTO PRZECZYTAĆ
LINKI
LICZNIK ODWIEDZIN OD XII 2010
Odsłon : 476371GOŚCIMY
Naszą witrynę przegląda teraz 8 gościPobierz aktualne Testy na Prawo Jazdy |